தலாக்கும் சரியத் சட்டமும்

“தலாக்” பற்றிய சரியத் சட்டம்

சரியத் சட்டம் என்பது இந்திய பீனல்கோடு போல வரிசையாக தெளிவாக எழுதி வைக்கப்பட்ட புத்தகம் அல்ல. 

குர்ஆன் வசனங்களிலும் நபிமொழிகளிலும் ஆங்காங்கே காணப்படுபவைகளைக் கொண்டு எடுத்தாளப்படுபவைகள். அவற்றில் நிறைய முரண்பாடுகள் உள்ளன. இன்று சுன்னத் ஜமாத்தினரும் தவ்ஹீத் ஜமாத்தினரும், முரண்பாடுகளை அவரவருக்குப் பிடித்த மாதிரி எடுத்துக் கொண்டு சண்டையிடுவதும், தமக்குத்தாமே அக்மார்க் முத்திரைக் குத்திக் கொள்வதும் போல அன்று முதல் இன்றுவரை தர்க்கமும் சண்டையும் தொடர்ந்து கொண்டே இருக்கிறது. இதற்கு அரபிமொழியின் வளமின்மையும் ஒரு காரணம்.

எடுத்துக்காட்டாக குர்ஆன் 2:228-ஆவது வசனத்தின் மூலத்திலுள்ள குருஉ எனும் சொல்லின் வினைச் சொல்லான அக்ரஅத் எனும் சொல்லுக்கு ஒரு பெண்ணின் மாதவிடாய்க் காலம் நெருங்கிவிட்டது (மாதவிடாய் ஆரம்பம்) என்ற பொருளும், ஒரு பெண் மாதவிடாயிலிருந்து தூய்மையடையும் காலம் நெருங்கிவிட்டது (மாதவிடாய் நின்றுவிட்டது) என்ற எதிரிடையான பொருளும் உண்டு. இதனை நான் கூறவில்லை. புகாரி அவர்களே பதிவுசெய்துள்ளார்கள். (பார்க்க பாகம்:6 பக்கம் 78) எக்காலத்திற்கும் பொருந்தும் அருள்மறை என்று கூறும் குர்ஆனின் சொல்லிலேயே குழப்பம் என்றால் என்ன சொல்லவது?

தலாக் என்றால் என்ன?

மணவிலக்கு என்று புத்தகங்களில் எழுதுகின்றனர். விவாகரத்து (திருமண முறிவு) என்று பொதுவானவர்கள் புரிந்து வைத்துள்ளனர். நடைமுறையும் இதனையே உணர்த்துகிறது. ஆனால் அதன் நேரடிப் பொருள் விடுவித்தல், அவிழ்த்தல், கைவிடுதல் ஆகியன. ஒரு அரபி இச்சொல்லினை எப்படி புரிந்து கொள்வார் என்பதிலிருந்து தலாக் என்பதன் மூலம் ifif, நடைமுறையில் பெண்ணின் உணர்வுக்கும் உரிமைக்கும் எவ்வளவு மதிப்பளித்திருப்பார்கள் என்பதை புரிந்து கொள்ளலாம்.

தலாக் என்பதுபோல் ஈலா, ழிஹார் என் இருவகை மணமுறிவுகளும் இருந்துள்ளன. ஈலா என்றால் நீ எனக்கு விலக்கப்பட்டவள் (ஹராம்) என சத்தியம் செய்வதால் ஏற்படும் மணமுறிவு. ழிஹார் என்றால் நீ என்க்கு தாயைப் போன்றவள் என்று கூறிவிடுவதால் ஏற்படும் மணமுறிவு. இன்று இது ஒரு பொருட்டாக எடுத்துக்கொள்ளப்பட்டு நடைமுறையில் இல்லை. அதனால் இதற்குள் செல்ல வேண்டாம் என் கருதுகிறேன்.

ஒருவர் தன் மனைவியை தலாக் செய்ய விரும்பினால் “அவிழ்த்து விடுகிறேன்” அதாங்க தலாக் என்று மூன்று முறை சொல்ல வேண்டும். இதனை ஏறக்குறைய ஒருமாத கால இடைவெளியில் மூன்று தவணையாகச் சொல்ல வேண்டும் என்றும் ஒரே தவணையில் சொல்லிவிடலாம் என்றும் அன்றுமுதல் இன்று வரை அறிஞர்கள் ஆய்வு செய்து கொண்டும் தர்க்கம் செய்துகொண்டும் இருக்கின்றனர். சாதாரண மக்கள் எப்படிச் சொன்னாலும் ஒன்றுதான் என்ற புரிதலிலும் நடைமுறையிலும் இருக்கின்றனர். அதிலும் குறிப்பாக பெண்களுக்கு எப்படிச் சொன்னாலும் பலன் ஒன்றுதான்.

ஒரு ஆண் மூன்று தவணைகளில் தலாக் சொல்லுகிறான் என்று வைத்துகொள்வோம். தலாக்கிற்கு காரணமான தன் கோபம் தனியவோ, அல்லது தன் மனைவி ஒழுங்கங் கெட்டவள் என்று கருதி தலாக் சொல்லியிருந்தால் அது உண்மையா பொய்யா என்று நிதானமாக புரிந்து கொள்ளவோ அவகாசம் கிடைக்கும். மூன்றாவது தலாக் சொல்வதற்கு முன் தன் மனைவியை சேர்த்துக் கொள்ளலாம். பெண்ணைப் பொறுத்தவரை தன் கணவன் மனம் மாறி தன் மீது இரக்கம் காட்டமாட்டானா என்பதைத் தவிர வேறு ஒன்றும் இல்லை. ஒருமுறை தலாக் என்று சொல்லிவிட்டாலே பெண்ணானவள் “இத்தா” இருக்கத் தொடங்கவேண்டும். (இத்தா பற்றி இங்கு படித்துக்கொள்ளுங்கள்) மூன்றுமுறை சொல்லாவிட்டாலும் ஒரு முறை இந்தச் சிந்தனைக் கணவனுக்கு தோன்றிவிட்டால் காலம் முழுவதும் இந்த நெருக்கடியிலிருந்து அவள் மீளவே முடியாது. அதாவது ஆணாதிக்க வடிவமே “கைவிடுதல்” என்ற சரியத் சட்டம். முத்தலாக்கையும் ஒரே தடவையில் சொன்னாலும் ஆணாதிக்கமே கோலோச்சும். அதுவே ஒரு பெண் தன் சுய வருமானத்தில் இருந்தால்…..

பாத்திமா . அரசுத் துறையில் ஒரு பொறியாளர். கணவர் ஒரு ஆசிரியர். கை நிறைய சம்பளம் வாங்கும் பாத்திமாவிற்கு மேலும் ஒரு அரிய வாய்ப்பு கிடைக்கிறது. வெளிநாட்டில் அரசுத் துறையில் பொறியாளர் வேலை. இலகரத்தில் ஊதியம். வீடு கார் மற்றும் குடும்பத்திற்கான விசா என்று அனைத்து வகையிலும் ஏராளமான சலுகை. ஆனால் பிரிந்து வாழ மனைவியை அனுமதிப்பதில் கணவனுக்கு அளவில்லாத தன்மான உணர்வு. மனைவியை தடுக்கிறார். சாதாரண குடும்பத்தில் பிறந்து வளர்ந்த பாத்திமாவிற்கு இந்த பொன்னான வாய்ப்பை இழக்க விரும்பவில்லை. முதலாளித்துவ உலகத்தில் வாழும் அவரால் அதை இழக்க முடியாதுதானே. அப்படி இழக்க பொதுவாக எவரும் விரும்பவும் மாட்டார்கள். பாத்திமா தனது விருப்பத்தில் மாற்றம் செய்துகொள்ள தயாரில்லை. தன் கணவனையும் வேலையை விட்டுவிட்டு வெளிநாட்டிற்கு அழைக்கிறார். பெண் உழைப்பில் தாம் வாழ்வதா என்ற உணர்வு அவருக்கு கோபத்தை ஏற்படுத்துகிறது. தலாக் செய்து விடுவதாக மிரட்டுகிறார். பலனில்லை. குடும்பத்திலுள்ளவர்கள் சமாதானம் செய்ய இன்று அவர்கள் இருவரும் வெளிநாட்டில். இது நடந்து பதினைந்தாண்டுகளுக்கு மேலாகிறது. இப்பொழுது அவர்கள் அந்நாட்டில் ஒரு பெரிய நிறுவனத்தின் முதலாளிகள்.

பொதுவாக வருமானம் ஈட்டும் பெண்களுக்கு தும்மினாலும் தலாக் என்ற நெருக்கடி இல்லை. அந்த பயமுறுத்தலையும் பெண்கள் எளிதாக கைகொள்கின்றனர். அதுபோல ஆண்களிடமும் மணவாழ்க்கையின் காதல் உணர்வை புரிந்து கொள்ளும் மனமுதிர்ச்சியையும் இன்று நிறையவே காணமுடிகிறது. அதாவது வெளியில் போகக் கூடாது, ஒரு ஆணுடன் பேசிவிட்டாலே சந்தேகம் கொள்வது என்ற பண்புகளில் நிறையவே மாற்றம் உள்ளது.

தலாக் என்பதற்கான “நபிவழி” என்று பின்வருமாறு கூறுகின்றனர். 1. மாதவிடாய், பிரசவ இரத்தப்போக்கு ஆகியவற்றிலிருந்து நீங்கி மனைவி தூய்மையாக இருக்க வேண்டும். 2. மனைவியுடன் தலாக் சொன்னபிறகு உடலுறவுக் கொள்ளக்கூடாது. 3. இரு சாட்சிகள் முன்னிலையில் மணவிலக்கு அளிக்க வேண்டும்.

இரண்டாவது விதியில் எந்தப் பிரச்சனையும் இல்லை. தலாக் என்றாலே அதுதானே. முதலாவது விதிப்படி மாதவிடாய் காலத்தில் தலாக் சொல்லக்கூடாது. ஆனால் சொல்லக்கூடாது என்ற தலைப்பில் குர்ஆன் வசனம் 65: 1 ஐ ஆதாரமாகக் கூறும் புகாரி அவர்கள், அடுத்த தலைப்பிலேயே தலாக் செல்லும் என்றும் தலைப்பிட்டு, இரண்டிற்கும் சாட்சியாக காலிபா உமர் அவர்களின் மகன் அப்துல்லா செய்த ஒரே தலாக் நிகழ்ச்சியை(புகாரி 5251, 5252, 5253) ஆதாரமாக எழுதியுள்ளார். வேடிக்கையான முரண்பாடு. இவர்கள் ஏன் தங்களுக்குள் காலம் காலமாக அடித்துக் கொள்கிறார்கள் என்று புரிகிறதா? இதற்குப் பெயர் தெளிவான மார்க்கமாம்.

தலாக் பற்றி புகாரி அவர்கள் தொகுத்துள்ள எந்த நபிமொழியிலும் இரு சாட்சிகள் முன்னிலையில்தான் தலாக் சொல்ல வேண்டும் என்பதற்கான நபிமொழி ஒன்றும் இல்லை. தலாக் சொல்லிவிட்டு வந்து தான் தலாக் சொல்லிவிட்டதாக பிறரிடம் கூறியதான நபிமொழிகளே காணப்படுகிறது. முகம்மது நபியும் தனது ஒரு மனைவியை தலாக் செய்தபோது எந்த சாட்சியையும் முன்னிருத்தியும் தலாக் செய்யவில்லை. உமையா என்ற அப்பெண்ணிடம் தாம்பத்திய உறவுகொள்ள முற்பட்டபோது அப்பெண் குலப் பெருமைகூறி இணங்க மறுத்துவிடவே, முகம்மதுநபி “உன் குடும்பத்தாரிடம் சென்றுவிடு” என்று கூறிவிட்டு வெளியில் வந்து அபு உசைத் என்பவரிடம் இரு வெண்ணிற சணலால் நெய்யப்பட்ட ஆடைகளை உமையா அவர்களுக்கு கொடுத்து அவரது குடும்பத்தாரிடம் கொண்டு விட்டுவிடுங்கள் என்று கூறியதாக (புகாரி: 5254,5255) நபிமொழி உள்ளது. இந்நிகழ்சி முத்தலாக்கையும் ஒரேதடவையில் முகம்மதுநபியே கூறியதற்கு சாட்சியாகவும் இருக்கிறது.

ஒருவர் தம் மனைவி மீது விபச்சாரக் குற்றச்சாட்டைக் கூறினால் நான்கு சாட்சிகளைக் கொண்டு வரவேண்டும். அவ்வாறு கொண்டு வரத் தவறினால் அவருக்கு எண்பது கசையடிகள் தண்டனையும் அதன் பிறகு அவர் அளிக்கும் எந்த சாட்சியும் ஏற்றுக்கொள்ளப்படக்கூடாது என்று குர்ஆன் வசன எண் : 24:4 கூறுகிறது.

ஹிலால் பின் உமய்யா என்பவர் ( மற்றொரு நபிமொழியில் இவர் பெயர் உவைமிர் அல் அஜ்லானி என்றுள்ளது. ஆனால் நிகழ்சி ஒரே மாதிரியுள்ளது. பெயரிலுமா இவர்களுக்குள் குழப்பம்?) தன் மனைவி மீது விபச்சாரக் குற்றச்சாட்டை முகம்மது நபியிடம் கூறி தனக்கு என்ன தீர்வு எனக் கேட்கிறார். அதற்கு நான்கு சாட்சிகளைக் கொண்டு வரும்படியும் இல்லையேல் கசையடி கொடுக்கப்படும் என்றும் முகம்மது நபி கூறுகிறார்கள். அதற்கு ஹிலால் அவர்கள் தன் மனைவி அடுத்தவருடன் உடலுறவு கொள்வதை பார்த்ததிற்குமா நான்கு சாட்சிகள் வேண்டும் என்று மீண்டும் கேட்க நடைமுறைச் சிக்கலை புரிந்துகொண்ட முகம்மது நபி தமக்கு வேறு கட்டளை அல்லாவிடமிருந்து வந்துவிட்டதாக (குர்ஆன் வசனம் 24:6-9) கூறி நான்கு முறை தாம் சொன்னது உண்மை என்று சத்தியம் செய்து அதன் பிறகு அப்படி தாம் செய்த சத்தியம் பொய்யானால் தன்மீது அல்லாவின் சாபம் உண்டாகட்டும் என்று கூறினால் போதும் என்றும் கூறிவிடுகிறார்கள். இதற்கு லிஆன் செய்தல் என்று பெயர். அது சரி குற்றம் சுமத்தப்பட்ட பெண் என்ன செய்ய வேண்டும்? ஹிலால் அவர்களின் மனைவி ஷரீக் பின் சஹ்மா அவர்களையும் இவ்வாறு சத்தியம் செய்யச் சொல்லகிறார்கள். (அதாவது அல்லாவிற்கு அஞ்சி சொல்லமாட்டார் என்ற கருத்தில் என கருதுகிறேன்) அவரும் அதேமாதிரி சத்தியம் செய்கிறார். இருவருமே தம் மீது குற்றமில்லை என்று கூறிவிட்டபொழுது என்ன தீர்ப்புச் சொல்லவது? தீர்ப்பை குற்றம் சுமத்தியவரே எழுதிவிடுகிறார். “ நான் இவள் மீது குற்றம் சுமத்திவிட்ட பிறகு இவளை கைவிடாவிட்டால் (தலாக் சொல்லாவிட்டால்) நான் சொன்னது பொய் என்றாகிவிடும் என்று கைவிட்டுவிட்டார். (புகாரி 4747, 5308)

இன்றைய நடைமுறையில் அப்படி தன் விருப்பத்திற்கு ஏற்ப தலாக் என்று சொல்லிவிட முடியாது. ஒருவர் தன் மனைவியை தலாக் செய்ய விரும்பினால் அதற்கான காரணத்தை சொல்லி தன்னுடைய ஜமாத்தில் சொல்லவேண்டும். காரணம் சொல்லத் தேவையில்லை என்று சரியத் சட்டமிருந்தாலும் காரணம் சொல்லாமல் ஜமாத் ஏற்றுக் கொள்வதில்லை. உடலுறவு தொடர்பான ஒழுக்கக் கேட்டிற்குத் தவிர பிற காரணங்களுக்கு தலாக் என்பதை உடனடியாக அனுமதிப்பதில்லை. உடலுறவு தொடர்பான ஒழுக்கக் கேட்டிற்குக் கூட தீர விசாரிக்காமல், அதற்கான சாட்சிகள் இல்லாமல் அனுமதிப்பதில்லை. பிறவகை குற்றச்சாட்டுகளுக்கு சில மாதங்கள், வருடங்கள் கூட தீர்ப்புக் கூறாமல் தள்ளிவைத்து பின்னர்தான் தலாக் என்பதை ஏற்றுக்கொள்கின்றனர்.

ஆனாலும் உலமாக்கள் மன்றங்களும் இசுலாமிய அமைப்புகளும் தன்னிச்சையாக சொல்லப்படும் தலாக்குகளை அங்கீகரிக்கின்றனர். செல்போன் மூலமும் தலாக் சொல்லலாம் என்றும் இவர்கள் அனுமதித்துள்ளனர் என்றால் பார்த்துக் கொள்ளுங்களேன். விதிவிலக்காக ஜமாத்துகள் கூட பிரச்சனைக்குரியவரின் வசதி வாய்ப்பைப் பொறுத்து ஏற்றுக் கொள்கிறது.

குலா

தலாக் – ஆண் தன் மனைவியைக் கைவிடுதல்- என்பது போல பெண் தன் கணவனை தலாக் சொல்ல முடியுமா?

குலா (அல்குல்வு) என்ற இச்சொல்லிற்கும் கழற்றிவிடுதல் என்றுதான் பொருள். ஆனால் தன்வினையில் பயன்படுத்தக் கூடாது. பிறவினையில் பயன்படுத்த வேண்டும். அதவது பெண் தன் கணவனைப் பிடிக்காவிட்டால் நடுவரிடமோ அல்லது தமக்குப் பொறுப்பாக இருந்து யார் திருமணம் செய்து வைத்தார்களோ அவர்களிடம் முறையிட்டு தன் கணவனை “கழற்றிவிடச் சொல்லுங்கள்” என்று சொல்வதாகும். இதற்கு ஒருமுறை, மூன்றுமுறை என்ற கணக்கெல்லாம் கிடையாது. கழற்றிவிடச் சொல்ல விரும்பும் பெண் தான் பெற்ற மகர் தொகையை திருப்பிக் கொடுக்க வேண்டும். அல்லது ஏதாவது நட்ட ஈட்டுத்தொகை கொடுக்க வேண்டும்

இதிலும் முரண்பாடு இவர்களிடையே உள்ளது. குலா என்பது முழுமையான தலாக் என்றும் இல்லை என்றும் இரண்டு கருத்துண்டு. அதாவது இசுலாமியச் சட்டப்படி தலாக் சொல்லி விட்டால் அவ்விருவரும் மீண்டும் இணைந்து (திருமணம்) வாழ முடியாது. அவ்வாறு வாழ விரும்பினால் அப்பெண் வேறொருவரை திருமண்ம் செய்து அவருடன் உடலுறவு கொண்ட பிறகு அவரிடமிருந்து தலாக் பெற்று அதன் பிறகே ஏற்கனவே வாழ்ந்தவருடன் இணைய முடியும். குலாவில் அதுபோல் வேறு திருமணம் செய்யத் தேவை இல்லை; விரும்பினால் இணைந்து கொள்ளலாம். அது பிரிவினையே தவிர தலாக் இல்லை என்பது ஒருசாரரின் கருத்து.

இதற்கு அவர்கள் கூறும் ஆதாரம் குர்ஆன் வசனம் 4:20. அது, “ஒரு மனைவியிடத்தில் (விவாகரத்து செய்துவிட்டு) மற்றொரு மனைவியை (திருமணம் மூலம்) மாற்றிக் கொள்ள விரும்பினால் அவர்களில் ஒருத்திக்கு ஒரு (பொற்)குவியலையே கொடுத்திருந்தாலும் அதிலிருந்து எதனையும் நீங்கள் (திரும்ப) எடுத்துக்கொள்ளாதீர்கள்.” என்று கூறுகிறது.

குலாவும் தலாக்தான் என்று கூறுபவர்கள்குர்ஆன் வசனம் 2:229 மற்றும் புகாரி 5373 மற்றும் 5230 ஆகியவற்றை ஆதாரமாக கூறுகிறார்கள். “கணவன் மனைவியிடையே இசுலாமிய நெறிப்படி வாழ முடியாது என்று பிணக்கு எற்பட்டால் மனைவியிடம் ஈட்டுத் தொகை பெறுவதில் குற்றமில்லை” என்று குர்ஆன் கூறுகிறது. (குர்ஆனின் எந்த வசனத்தை சரி என்று எடுத்துக்கொள்வது? உங்களுக்கு எதுபிடிக்குதோ அதை எடுத்துக்கொள்ளுங்கள்.)

ஸாயித் பின் கைஸ் என்பவரின் மனைவி முகம்மது நபியிடம் சென்று தனது கணவர் உடலுறவுக்கான தகுதியில்லாததைக் குறிப்பிட்டு தமக்கு தலாக் பெற்றுத் தருமாறு வேண்டுகிறார். அதற்கு முகம்மது நபி, அப்பெண்ணிடம் கணவரிடமிருந்து பெற்ற தோட்டத்தை திருப்பிக் கொடுத்துவிட சம்மதம் பெற்றுக்கொண்டு  ஸாயித் பின் கைஸ் அவர்களை தலாக் செய்யச் சொல்லுகிறார்கள்.(புகாரி 5373)

பனூமுகிரா குலத்தினர் தங்கள் புதல்வியை அலி அவர்களுக்கு திருமணம் செய்து வைக்க விரும்புகின்றனர். ஆனால் அதற்கு முகம்மது நபி அனுமதியளிக்க மறுத்துவிட்டு, “பாத்திமா  என்னில் பாதியாவார். அவரை வருத்தமடையச் செய்வது என்னை வருத்தமடையச் செய்வது போலாகும். வேண்டுமானால் பாத்திமாவை தலாக் செய்துவிட்டு வேறு திருமணம் செய்து கொள்ளட்டும்” என்று கூறுகிறார்கள். (4 மனைவி ஆதரவாளர்கள் கவனிக்க)

இவைகள் மூலம் முரண்பாடு ஒருபக்கமும், குலா என்பது தலாக் போலல்லாத கழற்றிவிடச் சொல்லி சொல்லுதல் என்பதையும் புரிந்து கொள்ளலாம்.

குலா என்பது எப்படியிருந்தாலும் பெண், ஜமாத்தில் முறையிட விசாரணை நடத்தும் ஜமாத் கணவன் மீது குற்றமிருப்பின் கணவனுக்கு தண்டத் தொகை வழங்கவும், அவன் பெற்ற வரதட்சிணையை திருப்பித் தரவும் உத்தரவிடுகின்றனர். வரதட்சணை பெறாவிட்டாலும் இழப்பீட்டுத் தொகை உண்டு. குற்றம் யாருடையது என்பது மட்டுமே கணக்கில் எடுக்கப்படுகிறது. ஆண் தலாக் செய்தாலும் இதுவே இன்றைய நடைமுறை. உலமாக்களின் தலையீடும் செல்லுபடியாவதாகத் தெரியவில்லை. காரணம் திருமணம் என்பதில் பெண்ணைப் பெற்றவர்கள் அல்லவா பெரிதும் இழக்கின்றனர். வரதட்சிணை மட்டுமல்ல பிரச்சனை. திருமணச் செலவு என்பதும் திரும்பப் பெறமுடியாத இழப்பல்லவா. பெண்ணைப் பொறுத்தவரை மறுமணம் என்பது முதல் திருமணத்தை விட கூடுதலாகவே செலவு செய்ய வேண்டியுள்ளது. அல்லது கொஞ்சமும் பொருத்தமில்லாத வயது கூடியவர்களை திருமணம் செய்ய வேண்டும். ஏழைகளைப் பொறுத்தவரை மறுமணம் என்பது கானல் நீர்தான்.

மணவிலக்கு நடந்தால் சரியத் சட்டப்படி குழந்தைகள் கணவனையே சாரும். ஆனால் நடைமுறையில் பெரும்பாலும் பெண்ணே குழந்தைகளைப் பொறுப்பேற்று கொள்கிறாள். மறுமணம் என்று வரும்போது ஏற்படும் பிரச்சனையால் ஆண் தற்காலத்தில் குழந்தைகளை ஏற்றுக் கொள்வதில்லை. பெண்ணைப் பொறுத்தவரை உணர்வுவகை சார்ந்த பாசம் என்ற பிணைப்பால் குழந்தைகளை தன்மீது திணிக்கப்படுவதாக கருதுவதில்லை. குழந்தைகளுக்கான எதிர்காலம், பராமரிப்பு என்ற வகையில் மாதம் மாதம் அல்லது ஒரு நிர்ணயிக்கப்பட்ட தொகையையும் ஜமாத் கணவனிடமிருந்து பெற்றுத் தருகிறது.

அந்தக் காலத்தில் சந்தையில் வாங்கும் பொருள்போல பெண்களை அன்பளிப்பு (மகர்) கொடுத்து திருமணம் செய்துகொண்டனர். பெற்றவர்களும் யாராவது வாங்கிக் கொண்டால் சரிதான் என்று பருவமடையாத பெண்களைக்கூட 50 வயதுக் கிழவனுக்கும் திருமணம் செய்துகொடுத்தனர். ஒவ்வொருவரும் 5, 10 என்று பெண்களை திருமணம் செய்துகொண்டனர். இன்று அப்படி முடியுமா? என்னதான் சரியத்தைக் காக்கும் சட்டமேதையாக இருந்தாலும் தனது 6 வயது மகளுக்கு திருமணம் செய்து வைப்பாரா? இல்லை இரண்டாந்தாரமாக தன் மகளை மணமுடித்துக் கொடுப்பாரா? எந்தப் பெண்ணாவது தன் கணவன் வேறு திருமண்ம் செய்துக் கொள்ளத்தான் அனுமதிப்பாரா? காலம் ரொம்பத்தானே மாறிவிட்டது!

ஆமாம்! மிகவும் மாறிவிட்டதுதான். ஆனாலும் இசுலாமிய ஆண்கள் மனதில் தலாக் பற்றிய சிந்தனை மட்டும் மாறவில்லை.